مقایسه پنجره آلومینیومی ترمال و نرمال و معمولی

پنجره های نرمال بریک چیست؟

پنجره های نرمال بریک که به نام پنجره های غیر عایق یا استاندارد نیز شناخته می شوند، نوعی سیستم قاب مورد استفاده در ساخت پنجره ها و درها هستند. برخلاف نمونه های ترمال بریک خود، پنجره های نرمال دارای مانع حرارتی خاصی نیستند که برای به حداقل رساندن انتقال حرارت طراحی شده است. این بدان معنی است که پنجره های نرمال از نظر گرما و سرما نفوذپذیری بیشتری دارند که می تواند بر بهره وری انرژی ساختمان تأثیر بگذارد.

ساخت پایه پنجره های نرمال:

ساخت پنجره های نرمال ساده اما موثر است. این پروفیل ها معمولاً از یک ماده واحد، اغلب آلومینیومی ساخته می شوند که یکپارچگی ساختاری، دوام و مقاومت در برابر خوردگی را فراهم می کند. پنجره های ترمال در داخل طرح دارای شکست حرارتی هستند، پنجره های نرمال فاقد این جزء اضافی هستند.

ساخت پروفیل های نرمال شامل عناصر اصلی زیر است:

اکستروژن آلومینیوم:

پروفیل های نرمال عمدتاً از اکستروژن های آلومینیومی تشکیل شده اند، آنها با فشار دادن آلومینیوم گرم شده از طریق یک سوراخ شکل (دای) ایجاد می شوند. این فرآیند منجر به شکل پروفیل مورد نظر می شود که ممکن است بسته به کاربرد مورد نظر مانند پنجره ها یا درها متفاوت باشد.

ترکیب مواد منفرد:

برخلاف پروفیل های ترمال، پروفیل های نرمال از یک ماده – آلومینیوم ساخته می شوند. این انتخاب ساخت و ساز، فرآیند ساخت را ساده می کند و پیچیدگی کلی پروفیل را کاهش می دهد.

عدم وجود مانع حرارتی:

بارزترین ویژگی پروفیل های نرمال عدم وجود مانع حرارتی است. در پروفیل های عایق حرارتی، سد حرارتی مسیر انتقال حرارت را می شکند و در نتیجه راندمان انرژی را بهبود می بخشد. پروفیل های غیر حرارتی، فاقد این مانع، بیشتر مستعد انتقال حرارت هستند که می تواند بر تنظیم دمای داخلی تأثیر بگذارد.

طراحی ساده شده:

پروفیل های نرمال طراحی ساده تری نسبت به نمونه های عایق خود دارند. این سادگی می تواند زیبایی بصری پروفایل را تحت تاثیر قرار دهد که اغلب منجر به ظاهری نازک و مینیمال می شود.

مزایا و ملاحظات پنجره های نرمال:

در حالی که پنجره های نرمال ممکن است سطح بهره وری انرژی مشابه پنجره های ترمال بریک را ارائه ندهند، اما مزایای خاص خود را دارند. این پنجره ها اغلب برای ساخت مقرون به صرفه تر هستند و آنها را به گزینه ای عملی برای پروژه هایی با محدودیت بودجه تبدیل می کند. علاوه بر این، در مناطقی با آب و هوای معتدل‌تر که دمای شدید کمتر نگران کننده است، پنجره های نرمال ممکن است عملکرد کافی را ارائه دهند.

با این حال ، باید توجه داشت که پنجره های نرمال کمتر برای استفاده در آب و هوای سردتر مناسب هستند و ممکن است مشکلات زیر را ایجاد کنند:

مصرف انرژی بالا:

یکی از معایب اصلی پنجره های نرمال بریک، هدایت حرارتی خاص آنها است. برخلاف پنجره های ترمال بریک که شامل یک مانع حرارتی برای به حداقل رساندن انتقال حرارت هستند، پنجره های نرمال این عنصر مهم را ندارند. در نتیجه، پنجره های نرمال رسانایی بیشتری دارند و اجازه می دهند گرما به راحتی از قاب عبور کند. این می تواند تاثیر قابل توجهی بر مصرف انرژی در داخل ساختمان داشته باشد.

در آب و هوای سرد یا در طول ماه های زمستان، پنجره های نرمال می توانند منجر به مصرف انرژی بیشتر شوند. فقدان عایق به این معنی است که گرمای داخل خانه بیشتر از طریق پنجره ها و درها خارج می شود و برای حفظ دمای داخلی راحت نیاز به گرمایش اضافی دارد. این افزایش تقاضای انرژی می تواند منجر به افزایش قبوض آب و برق و تاثیر بیشتر بر محیط زیست شود.

به همین ترتیب، در آب و هوای گرم‌تر یا در طول تابستان، پنجره های نرمال اجازه می‌دهند که گرمای بیرون راحت‌تر به فضاهای داخلی نفوذ کند. این می تواند منجر به نیازهای بالاتر برای سرمایش، افزایش مصرف انرژی و هزینه ها شود. با گذشت زمان، اثر کلی افزایش مصرف انرژی می تواند به یک ساختمان کمتر پایدار و کارآمد کمک کند.

مشکلات احتمالی تراکم:

یکی دیگر از معایب بالقوه پنجره های نرمال، حساسیت آنها به مشکلات تراکم، به ویژه در آب و هوای با نوسانات دمایی قابل توجه است. تراکم زمانی اتفاق می افتد که هوای گرم و مرطوب اتاق به سطح داخلی سرد یک پنجره نرمال برخورد کند.) از آنجایی که پنجره های نرمال هیچ مانع حرارتی برای نزدیک نگه داشتن سطح داخلی به دمای اتاق ندارند، می توانند سریعتر خنک شوند.

هنگامی که هوای گرم داخلی با سطح سرد یک پروفیل غیر حرارتی تماس پیدا می کند، رطوبت می تواند به شکل تراکم روی سطح جمع شود. آنها باعث رشد کپک می شوند و کیفیت هوای داخل خانه را به مرور زمان کاهش می دهند. مشکلات تراکم نه تنها زیبایی و یکپارچگی ساختمان را تحت تأثیر قرار می دهد، بلکه می تواند به مشکلات سلامتی ساکنان نیز کمک کند.